Na ruim 45 jaar als verpleegkundige dienstbaar te zijn geweest in bijna alle velden van de gezondheidszorg komt de pensionering in zicht. Tijd om eens even lekker met een dampende kop koffie bij de haard te gaan zitten en te mijmeren over wat er in al die jaren zoal gepasseerd is. Te veel om op te noemen; zeker in een blogbericht. Dan maar de korte versie. Wat heeft in al die jaren het meest centraal gestaan in je werk; als professioneel hulpverlener en als pastoraalwerker? Twee dingen die er echt uitspringen: luisteren en aandacht. Dit zijn mijns inziens dat de meest werkzame ‘stoffen’ in een geslaagde hulpverlening; al dan niet pastoraal! Alle andere dingen, zoals theorieën, technieken, vaardigheden etc.. , die we tijdens onze opleiding(en) meekrijgen zijn ‘slechts draagstoffen’. Het medium waarmee we de werkzame stof overbrengen naar de plaats waar zij haar werk kan doen. Zeker niet onbelangrijk, maar op zichzelf niet toereikend voor het gewenste resultaat.
Met die kennis en ervaring wil ik plannen maken voor een nieuwe uitdaging in mijn leven: een luisterpraktijk. Los van theorieën, protocollen, etc.. Gelukkig heb ik veel gelijkgezinde collega's om mij heen die zich in mijn mijmeringen herkennen en die samen met mij de schouders willen zetten onder dit nieuwe initiatief, wat zal gaan werken onder de naam Audiënda. Volg ons op deze website en laat je inspireren door onder anderen onze blogs. Ook wij vinden het fijn als er aandachtig naar ons geluisterd wordt.
Reactie plaatsen
Reacties
Lijkt me een mooie ervaring en een goed initiatief. Succes!